Kebangkitan rakyat
Revolusi Mesir
2011 atau Revolusi Belia (juga dipanggil Revolusi 25 Januari), ialah satu siri
tunjuk perasaan, bantahan, dan keingkaran awam yang sedang berlangsung di Mesir
sejak 25 Januari 2011, dengan para penganjur menggunakan pemberontakan di
Tunisia sebagai pembakar semangat orang ramai.
Tunjuk
perasaan serta rusuhan ini dikatakan berpunca daripada kekejaman polis,
undang-undang darurat, pengangguran, keinginan menaikkan gaji minimum,
kurangnya perumahan, inflasi makanan, korupsi, kurangnya kebebasan bersuara,
dan keadaan hidup susah. Matlamat utama bantahan ini ialah untuk menyingkirkan
rejim Presiden Hosni Mubarak yang telah memerintah selama hampir 30 tahun.
Bantahan-bantahan
memang sudah sering berlaku di Mesir, namun bantahan kali ini merupakan yang
terbesar semenjak 1977, sehingga Kaherah diperihalkan sebagai "sebuah zon
perang" oleh seorang wartawan dari akhbar The Guardian. Bantahan ini, buat
pertama kalinya disertai oleh sekalian khayalak penduduk tidak mengira latar
sosio-ekonomi mereka.
Apabila tahap
publisiti meningkat, kerajaan Mesir telah meningkat usaha menghadkan capaian
Internet. Mulai Jumaat 28 Januari, perhubungan Internet dan perkhidmatan
telefon bimbit termasuk SMS telah terhenti.
Mubarak
membubarkan kerajaannya lalu melantik tokoh tentera dan bekas ketua Jabatan
Perisikan Am Mesir, Omar Suleiman sebagai Naib Presiden untuk cuba mematahkan
bantahan. Mubarak meminta menteri penerbangan dan bekas ketua Tentera Udara
Mesir, Ahmed Shafik untuk membentuk kerajaan barunya. Penentangan terhadap
rejim Mubarak bertaut pada Mohamed ElBaradei, apabila semua kumpulan
pembangkang utama menyokong peranannya sebagai perunding untuk membentuk suatu
kerajaan peralihan yang bersatu.
Ramai warga
luar negara hendak keluar dari negara ini, apabila rakyat Mesir mengadakan
tunjuk perasaan terbesar. Sebagai tanda tunduk kepada tekanan rakyat, Mubarak
mengumumkan bahawa beliau tidak akan bertanding dalam pilihan raya pada bulan
September.
Pada 10
Februari, President Mubarak mengumumkan bahawa beliau "menugaskan
kuasanya" kepada Naib Presiden Omar Suleiman. Duta Mesir ke Amerika
Syarikat mengesahkan bahawa ini menjadikan Suleiman sebagai Presiden Mesir de
facto, tetapi Mubarak kekal sebagai Presiden de jure.
Pada 11
Februari, Naib Presiden Omar Suleiman mengumumkan bahawa Mubarak meletak jawatan
sebagai presiden sambil menyerahkan kuasanya kepada Majlis Agung Angkatan
Tentera.
Dua hari
kemudian, kerajaan tentera pimpinan Mohamed Hussein Tantawi mengumumkan bahawa
perlembagaan negara digantung, kedua-dua dewan parlimen dibubarkan, dan tentera
memerintah selama enam bulan sehingga pilihan raya boleh diadakan.
Jemaah menteri
sebelum ini, termasuk Perdana Menteri Ahmed Shafik, menyambung tugas sebagai
kerajaan sementara sehingga terbentuknya kerajaan baru. Shafik meletak jawatan
pada 3 Mac 2011, sehari sebelum bantahan besar-besaran untuk memaksanya
berundur dirancangkan; beliau diganti oleh Essam Sharaf, bekas menteri
pengangkutan.
No comments:
Post a Comment